Reflectors en de Leerweg van Open Centra

Dit artikel heeft lang op zich laten wachten. Toen ik drie jaar geleden artikelen over elk type schreef, heb ik besloten om het artikel over Reflectors niet te schrijven totdat ik volledig vat had op wat een Reflector nu werkelijk is en hoe energie in en om hen heen stroomt. Het heeft even geduurd. Reflectors zijn mysterieuze wezens en niet zomaar te vatten. Nu zie ik ook dat een bespreking van Reflectors niet compleet is zonder een uiteenzetting van de subtiele werking van energie in het lichaam. We zullen bespreken hoe genuanceerd ongedefinieerde centra’s zich laten kennen, in tegenstelling tot de onmiskenbare duidelijkheid waarmee definitie de individuele waarheid kan laten kennen. Dit artikel gaat specifiek over Reflectors, maar iedereen die ongedefinieerd centra in hun design heeft kan er veel bruikbaars in vinden.

Terwijl ik dit schrijf, zijn twee van mijn meeste dierbare Reflectors bij mij – mijn kat Gaya en mijn hond Freya. Dieren hebben veel minder poorten en centra in hun bodygraph. Hierdoor blijft het grootste deel van hun design vaak ongedefinieerd, afgezien van een enkele poort hier of daar. Dieren die je ontmoet zijn daarom meestal Reflectors. Ze hebben een individuele persoonlijkheid die straalt, maar hun energetische aanwezigheid reflecteert de ruimte waar ze zich in bevinden. Honden zijn daarom een directe reflectie van hun eigenaren en reflecteren katten de energie van het huis waar ze leven.

Dit is waarom ze zo fijn zijn om bij in de omgeving te zijn. Een dier zal jouw energie accepteren precies zoals het is. Ze kunnen je teruggeven waar je nog aandacht aan kunt geven, vaak zelf-liefde en zelfzorg. Dieren dienen op deze manier puur door zichzelf te zijn. Dat doen menselijke Reflectors ook, al is hun versie van zijn een meer uitvoerige onderneming dan enkel op de bank liggen en geknuffeld worden (hoewel dat in principe ook volstaat).

Je herkent een Reflector aan een chart zonder gedefinieerde centra. Er zijn poorten geactiveerd, maar deze poorten vinden geen poort aan de andere kant die ook geactiveerd is. Hierdoor blijft de elektromagnetische reactie die een kanaal vormt en de centra definieert uit. Het gebeurt niet vaak dat een chart helemaal ongedefinieerd blijft, slechts bij één procent van de gehele wereldpopulatie.

Het meeste wat is geschreven over Reflectors is geschreven door niet-Reflectors. Wat het echt inhoudt om een Reflector te zijn en wat een Reflector zelf ervaart en doormaakt, weten ze alleen zelf. Dat is een unieke ervaring, waar uiteindelijk niemand definitief iets over kan zeggen. Als jij een Reflector bent, ben jij zelf uiteindelijk de enige autoriteit die kan zeggen hoe het is om jou te zijn en wat voor jou het beste werkt.

Ik ben een Zelf-Projecterende Projector. In mijn eigen experiment met Human Design focus ik meer op zelfonderzoek dan op informatie die ik uit diverse bronnen kon vergaren. Ik richt mijn blik constant naar binnen om te zien wat er in mij gebeurt, wat goed voelt en wat voor mij werkt. Dit onderzoekende experiment houdt mij sinds 2009 bezig. Dankzij mijn vijf ongedefinieerde centers heeft intensief onderzoek mij de kracht van de ongedefinieerde centra laten zien. Vanuit de waardering voor openheid schrijf ik dit artikel.

In mijn ontdekkingsreis met Human Design heb ik mijn eigen ervaring altijd centraal gesteld. Human Design nodigt ons uit om te experimenteren met de concepten die het biedt. Ra Uru Hu heeft ons alles wat hij wist nagelaten. Het is nu aan ons om de kennis die hij heeft gegeven toe te passen in het dagelijks leven zodat het niet slechts een theorie is maar via ons kan gaan leven. Strategie en Autoriteit laten zien waar we in ons experiment op kunnen letten. Ze helpen ons voorbij te gaan aan wat het verstand ons probeert op te leggen.

Wanneer ons verstand probeert beslissingen te maken en ons aandringt om initiatief te nemen, hebben we een overtuigend tegenargument nodig als we een andere strategie willen proberen.

 

Ons verstand kan door redelijkheid overtuigd worden. Als we een theorie tegenkomen die interessante mogelijkheden biedt, dan kunnen we het meenemen in ons experiment. Het verstand oplettend meekijken hoe het dat verloopt. Wat gebeurt er als we wachten? Gebeuren er dingen die we zien als positief, kan het verstand openstaan om verder te ontdekken. Leidt het wachten tot een negatieve uitkomst, dan zal het verstand ook vooraan staan om het negatieve te belichten. Het zal meteen terugvallen op angst en zorgen maken. De positieve aspecten maken dan niet uit, want de prioriteit van het verstand is om onszelf veilig te stellen en negatieve ervaringen te ontwijken.

De reden dat ik dit mentale proces beschrijf is dat ik geloof dat een groot deel van het bewuste experiment met Human Design hier plaatsvindt. Daarom is het heel belangrijk om aandacht te hebben voor wat er in het brein zich afspeelt. Met Human Design krijgen we de mogelijkheid om verantwoordelijkheid te nemen voor het geheel van ons wezen. Ons verstand, ons lichaam; het bewustzijn, het onderbewustzijn – het geheel van wie wij zijn is een complex verschijnsel met vele aspecten. Om volledig verantwoordelijkheid te nemen voor wie we zijn, is het belangrijk zoveel mogelijk van wie we zijn te erkennen. Onszelf leren kennen is een kwestie van ons bewustzijn naar alle hoeken en gaten van ons wezen uitbreiden.

Wanneer ik naar een chart kijk, zie ik niet alleen het design van een perfect wezen, een unieke puzzelstuk in het geheel van de mensheid. Ik zie ook de omvangrijke conditionering waarachter dit wezen zich verschuilt. Onze conditionering is altijd wat het meest dominant aanwezig is in ons. Het is ons hele leven ons overlevingsmechanisme geweest en elke poging om het te overkomen heeft tot nu toe vooral geleid tot het ontvangen van “straf” van de wereld om ons heen. Zoveel negatieve reacties hebben ons geleerd om vooral niet buiten de lijntjes te kleuren. De reactie hoeft er inmiddels niet eens meer in de werkelijkheid af te spelen, we voelen het effect al in onze eigen reactie. De kritiek horen we het luidst in ons eigen hoofd.

In een non-Reflector chart bieden de gedefinieerde centra een anker in de wilde oceaan. In plaats van conditionering te volgen, kunnen we iets vinden in onszelf dat onze echte waarheid verkondigt. Ook al is het vaak lastig om het te vinden en te volgen, het is er wel. Dit gevoel is consistent en hoe meer we het leren kennen, hoe duidelijker en onvermijdelijker deze innerlijke autoriteit wordt.

Voor een Reflector is er niet zo’n anker. Dit is wat er bedoeld wordt met “no authority.” Er is geen consistente plek, gevoel of energiebron waar zich op elk moment van de dag jouw waarheid laat kennen. Het is dus niet dat Reflectors geen innerlijke waarheid hebben, het is meer dat ze niet altijd duidelijk toegang ertoe hebben.

De strategie die Ra gaf om hiermee om te gaan is: wacht een Maancyclus voor je een beslissing neemt. Reflectors hebben een speciale connectie met de Maan. De Maan beweegt in een cyclus van ca. 28 dagen door alle poorten in de chart. Gedurende deze ronde kan een Reflector de energie van de Maan in alle poorten ervaren en zich bewust worden van de verschillende perspectieven die dit geeft. Na 28 dagen kan er zich een duidelijkheid vormen. Niet een stellige waarheid die staat als een rots, meer een suggestie. Wanneer je deze suggestie de erkenning geeft die het verdient, zal onmiskenbaar zijn wat voor jou correct is.

De waarheid die in jou leeft is door het Maanlicht van alle kanten beschenen zodat je kunt zien wat het nou eigenlijk precies is.

 

Dit is echter, naar mijn mening, niet het hele verhaal. De beste beslissing verschijnt niet zomaar magisch na een maand wachten. Dit is wat ik bedoelde toen ik zei dat we het over subtiliteiten en nuance gaan hebben. Er zijn meerdere manier om deze strategie toe te passen.

Je kunt een hele Maancyclus je zorgen maken over alle negatieve consequenties die je beslissing zou kunnen hebben. Je kunt een hele Maancyclus excuses voor jezelf maken en je verontschuldigen voor de manier waarop jij dingen doet. Je kunt een hele Maancyclus je schuldig voelen dat je jouw tijd neemt omdat je denkt dat je moeilijk aan het doen bent. Je kunt een hele Maancyclus adviezen inwinnen en geloven dat anderen het beter weten dan jij. Je kunt zelfs een hele Maancyclus geen moment nemen om bij jezelf in te checken en geen moment aandacht geven aan jouw innerlijke proces. Als je echt je best doet, kun je jouw beslissingsproces alsnog volledig uit handen geven.

Je kunt ook een Maancyclus met jezelf bezig zijn en elke mogelijk moment invoelen wat er bij jou gebeurt in verschillende situaties. Je kunt de tijd doorbrengen met genieten van jezelf en de wereld om jou heen op jou afstemmen, zodat geen behoefte die je hebt onvervuld blijft. Je kunt een gehele Maancyclus je overgeven aan de natuurlijke stroom van jouw leven. Je kunt jezelf zoveel mogelijk tijd en ruimte voor jezelf creëren zodat jij je comfortabel en gelukkig voelt als maar kan.

Elk van deze benaderingen volgt de strategie “wacht een Maancyclus,” maar elke manier van tijd doorbrengen zal een radicaal ander resultaat voortbrengen. Wachten op duidelijkheid betekent niet dat we niets te zeggen hebben over hoe we ons leven leiden. Het hele punt is dat de waarheid in ons leeft, en wij zijn de enige die er toegang tot hebben. Die waarheid is nergens in de buitenwereld te vinden. Als we dan buiten onszelf gaan zoeken naar antwoorden, vinden we alleen de antwoorden van anderen. Wat een ander deelt is altijd hun perspectief. Wanneer je een Reflector bent is het lastig om jouw perspectief te onderscheiden van dat van de ander.

Ongedefinieerde centra nodigen de perspectieven van anderen uit in ons bewustzijn. We noemen mensen met alle centra ongedefinieerd Reflector omdat ze de ander reflecteren. Ze kunnen de energie van de ander zoals zij het ervaren. Maar waar kunnen Reflectors zichzelf gespiegeld zien? Wanneer zij hun perspectief delen, zal de persoon met wie zij spreken het interpreteren vanuit hun eigen, gedefinieerde, perspectief. Wanneer een Reflector in een dergelijke spiegel kijkt, zien ze een vervormde versie van zichzelf. Ze zien zichzelf via de filter van de definitie van de ander.

Al doet een Reflector hun hele leven niets anders dan wachten op de Maan, ze zullen hun eigen waarheid niet leren kennen als ze het verschil tussen henzelf en de ander niet leren kennen. Ons verstand is veel te gewiekst om dat te laten gebeuren. Daarom is het een essentieel onderdeel van de leerweg met Human Design om vriendschap te sluiten met ons verstand. Dit geldt voor elke type, maar in het bijzonder voor Reflectors.

 

De innerlijke wereld moet een veilige plek zijn waar we thuis kunnen zijn – niet een plek waar we moeten strijden voor ons recht om te bestaan te midden van overweldigende veroordeling, afkeuring en angsten.

 

Wachten op de Maan alleen is niet genoeg om dit voor elkaar te krijgen. Dit is iets waar we elk moment opnieuw weer aan werken. In elk nieuw moment kunnen we dieper bewust worden van wat er in ons verstand en in ons lichaam gebeurt. We horen de gedachtes in ons hoofd, voelen de sensaties van ons lichaam en kunnen ons bewust worden van hoe de twee met elkaar in verbinding staan.

Ons verstand is getraind om ons zoveel mogelijk af te leiden van dit bewustzijn. Het is altijd op zoek naar iets in de wereld om ons heen om onze aandacht op te richten – zolang het maar niet de Zelf is. Van jongs af aan hebben we geleerd dat iedereen en alles het beter weet dan wijzelf. We hebben geleerd dat in onszelf de laatste plek waar we de waarheid vinden. Ons verstand grijpt elke kans aan om dit geloof wederom te bevestigen – met name wanneer we het aan de kaak stellen.

Ons verstand is onze meeste fanatieke beschermer, vastberaden om ons veilig te stellen van alles dat ons zou kunnen schaden, en het zal altijd op de hoede zijn. Vertrouwen is het enige wat ons kan overtuigen om die bewaking te laten rusten. In mijn experiment moet mijn vertrouwen zo koppig en onverbiddelijk zijn als mijn gedachten kunnen zijn. Ik sprak met mezelf af dat ik niets zou ondernemen, tenzij ik zonder inspanning in een golf van energie wordt meegenomen. Ik weet dat het mogelijk is om zo te leven, maar het vraagt een enorm vertrouwen van mij om langs dat pad te blijven bewegen.

Dankzij mijn koppigheid houd ik het in elke uitdaging lang genoeg vol om aan mijn verstand te laten zien dat het elke keer onvermijdelijk in mijn voordeel uitwerkt. Na jaren discussie werd de stem die vertrouwen had steeds sterker en kon mijn verstand niet langer ontkennen dat angst en zorgen maken nooit veiligheid brengen. Vertrouwen en zelfliefde brengen werkelijk rust. Nu richt ik al mijn aandacht op het voeden van deze positieve instelling in plaats van al mijn energie te geven aan angst en bezorgdheid.

Wanneer het hoofd niet continu bezig is met zorgen maken over te toekomst en overdenken wat er in het verleden is gebeurd blijft er overvloedig tijd en energie over om met ons bewustzijn alle hoeken en gaten van ons bestaan te ontdekken. Zelfonderzoek is een bijzonder productieve manier om je tijd te besteden, zeker als je een Reflector bent. Het is van levensbelang om te herkennen welke energie, gevoelens, gedachten en interesses werkelijk van jou zijn. Dit helpt je te onderscheiden wat van jou is en wat van de ander.

Wanneer een Reflector met andere mensen is, worden hun energetische centra overspoeld met energie die gedefinieerd wordt door de mensen om hen heen. Al deze mensen geven energie af die gekleurd is door wat er in hen gebeurd. Gedefinieerde centers zijn uitgesproken in hun energie. Een gedefinieerd Sacraal kan uitstralen: “Ik ben dit aan het doen! Doe mee of laat me met rust.” Een gedefinieerde Keel voelt alsof het continu zegt: “Hoor mij! Ik heb zoveel te zeggen! Luister naar me!” Een gedefinieerd Solar Plexus centrum is misschien wel het meest intrigerend om bij in de omgeving te zijn. Ze geven altijd een originele energie af en het is altijd intens.

Het eerste reflex van een ongedefinieerd centrum is om aandacht te geven aan hun gedefinieerde gezelschap. Met name omdat we geconditioneerd zijn om te geloven dat we moeten zijn wat we niet zijn. We zijn getraind om af te stemmen op een gedefinieerd centrum met de intentie om meer te zijn zoals de ander.

Zelfs als we het in het moment niet realiseren, we zetten de ander altijd boven onszelf. We schrijven hen de autoriteit toe die we onszelf niet toevertrouwen. We geloven dat zij, met hun definitie, beter weten hoe te leven dan wij met onze openheid.

Dit betekent dat het hele energetische lichaam van een Reflector zich uit reflex richt op de ander om te leren hoe ze beter kunnen zijn. Hoelang je ook wacht op de Maan, dit zal nog steeds gebeuren, tenzij je je ervan bewust wordt dat het gebeurt. Leven vanuit bewustzijn betekent niet langer op de automatische piloot bestaan, maar je kritisch bewust worden van elk aspect van je ervaring. Het leven kan een meditatieve ervaring worden wanneer je elke moment leeft vanuit bewustzijn.

Elke keuze die je maakt, elke stap die je neemt, ze dienen in eerste instantie om jou meer bewust te laten zijn van wat Leven is. Ben je iets aan het doen dat niet goed voelt? Je kunt eruit stappen, maar wat zou er gebeuren als je in de ervaring blijft en van perspectief verandert. In plaats van de situatie te proberen te veranderen, richt je op hoe het voelt om hier te zijn en dit te doen. Haal jezelf niet uit de situatie, maar breng meer bewustzijn naar de voorgrond. Hoe voelt het om oncomfortabel te zijn? Wat maakt dat je je niet goed voelt? Hoe zou het zijn als het helemaal zou zijn zoals jij wilt? Wat zou je veranderen?

Energie types (Generators & Manifestors) kunnen deze vragen omzetten in actie. Zij kunnen hun energie volgen en stoppen met wat ze doen, uiten wat ze voelen en bewegen naar een energieveld dat hen beter past. Dit werkt minder goed voor niet-energetische types (Reflectors & Projectors). Zij hebben niet dezelfde soort energie die hen in beweging zet en vaak hebben ze niet eens door dat dat een mogelijkheid is. Voor hen gaat het niet om het bezig zijn zelf, maar om wat ze leren terwijl ze bezig zijn.

Als je je bevindt in een situatie die niet goed voelt ben je daar om te leren hoe je je nooit meer in een dergelijke situatie hoeft te bevinden. Ze kunnen hun aandacht verleggen van zijn wie ze denken dat ze moeten zijn, of zijn wat ze denken dat er van ze gevraagd wordt, naar zijn wie ze werkelijk zijn. Zo kan de situatie een leermogelijkheid worden in plaats van een vervelende ervaring. Dit is altijd mogelijk, zodra je je richt op wat er werkelijk in je gebeurt en hoe je je werkelijk voelt.

Het belangrijkste dat een Reflector (en iedereen met ongedefinieerde centra in hun chart) kan leren van elke situatie is gezonde grenzen. Wanneer iets niet goed voelt, betekent het dat je er niet mee bezig hoeft te zijn. We geloven meestal het tegenovergestelde – dat we door onaangename ervaringen heen moeten vechten om te komen waar we wel willen zijn. Op een bepaalde manier is dit waar. We moeten een ervaring kunnen accepteren precies zoals het is als we het willen kunnen loslaten. Wanneer we ermee aan het vechten zijn, blijven we met ermee bezig en kunnen we het niet laten gaan. Accepteren dat het onaangename bestaat brengt direct rust. Wanneer we zien dat het is wat het is kunnen we ons richten op een bestaan waarin dat geen probleem is.

Gezonde grenzen betekent dus niet per se je afsluiten voor alles wat niet goed voelt. Het betekent erkennen wat wel en niet van jou is. Waar je aandacht aan wil geven aan waar niet aan. Een onprettige ervaring doet zich niet alleen maar voor zodat je ervan kan weglopen. Het nodigt je uit om te ervaren wat er precies in jou gebeurt en hoe dat interacteert met wat er buiten jou gebeurt. Het probeert je iets te leren. Als je dan wegloopt of je afsluit koop je enkel uitstel. Dezelfde les zal zich in een andere vorm later alsnog voor doen. Net zolang tot jij er helemaal doorheen bent gegaan. Je kunt het elke keer afwijzen en ontevreden zijn over het feit dat het je moeilijk wordt gemaakt, of je kunt de uitdaging zien voor wat het is en met nieuwsgierigheid de les instappen. Dit is de kracht van non-energie types.

Wanneer je voelt dat je grens is bereikt, en vaak ver overschreden, is het moment aangebroken om voor jezelf onmiskenbaar duidelijk te maken hoe je het wél wil. In het midden van een ervaring ben je als Reflector te veel onderdeel van alle energie die stroomt om te herkennen wat je grenzen zijn of dat je ze überhaupt hebt. Na afloop, wanneer je weer alleen bent, kan het echter niet duidelijker zijn. Stem af op wat je voelt. De vermoeidheid en teleurstelling waarmee je thuis komt, maar ook de voeding en levenslust die je hebt mogen ontvangen. Wanneer je hierin echt eerlijk met jezelf kan zijn, is dit de perfecte plek om je grenzen beter te leren kennen.

De grootste uitdaging in het herkennen en eren van deze grenzen is de enorme ijver van onze ongedefinieerde centra. De verlammende conditionering die we gedurende ons hele leven ontvangen, maar vooral ook de begerigheid om voor alles en iedereen ruimte te maken. We vergeten dat de eerste persoon voor wie we ruimte moeten maken onszelf is. De eerste persoon voor wie we moeten zorgen zijn wijzelf.

Mensen zijn enorm aangetrokken tot de ontvankelijkheid van iemand met zoveel openheid. Een gedefinieerd centrum straalt continu uit. Ongedefinieerde centra hebben de capaciteit om anderen te verwelkomen, omdat ze niet bezig zijn met een bepaalde definitie uitstralen. Er is ruimte. Een Reflector kan daarom een hele veilige plek zijn. Ze hebben zoveel al ervaren, dus ze zullen vanzelfsprekend minder oordelen.

Als jij een Reflector bent is het zo belangrijk om te beseffen wat een veilige plek je bent voor anderen. Jij kan een perspectief bieden wat nergens anders te vinden is.

Jij kan dat zien waar anderen niet bewust van zijn. Jij hebt toegang tot ieders blinde vlek. Als je deze capaciteit niet op diens correcte waarde schat (priceless), zul je het je hele leven weggeven zonder er ook maar iets voor terug te krijgen.

We maken vaak een misschatting omdat wij ontvankelijkheid niet zien als een capaciteit – meer als een zwakte. We definiëren capaciteit aan de hand van wat een persoon te bieden heeft. Hoeveel kun je doen en geven? Dat is waar we in deze samenleving waarde aan hechten. De waarde van non-energie types zit hem juist niet in wat ze doen en geven, maar in waar ze voor openstaan en wat ze kunnen verwelkomen. Dit is zo’n andere manier van kijken naar kracht, dat we het meestal niet als kracht herkennen.

Wat als je nooit meer hoefde te doen om te zijn wie je in het diepst van je hart voelt dat je bent? Wat als je niet hard hoefde te werken zoals wij werk kennen, maar juist alles bereikte door meer en meer los te kunnen laten?

Ongedefinieerde centra zijn het meest effectief wanneer ze in hun natuurlijke staat zijn – en dat is open. Onze ongedefinieerde centers worden nu bezet door conditionering. Dit is alles wat we denken dat we moeten kunnen doen en zijn. Verdedigingsmechanismes, ontwijkgedrag, zelfontkenning, verslavingen, noem maar op. In plaats van dat we ons natuurlijk gedrag in het moment toelaten, leggen we onszelf een bepaalde manier van zijn op.

 

Het is spannend om deze gedragingen te erkennen en te ontdekken wat erachter schuilt. Wat zouden we eigenlijk willen doen? Wat hebben we echt te zeggen? Als er geen consequenties zouden zijn, wat is dan onze waarheid?

Reflectors zien vaak wat anderen niet zien. Daarom is dat wat zij te zeggen hebben meestal iets wat bij een ander nooit op was gekomen. Dit is de grootste uitdaging in het loslaten van conditionering. Wanneer je jezelf laat zijn en zeggen precies wat er is, kun je helder zien wat de waarde is die jij aan een situatie toevoegt.

Reflectors zijn in staat een situatie via elke van de negen centers te ontvangen, zonder dat deze informatie wordt gekleurd door hun definitie. Hoe meer ze kunnen open staan, hoe meer ze kunnen ontvangen, hoe duidelijker en scherper hun perspectief is. Conditionering is een filter die de informatie en energie die we ontvangen vervormt. Als we bang zijn om afgewezen te worden, zal alles dat deze angst bevestigd ons het meest opvallen. We geloven dat dit ons veilig houdt, maar het leidt ons vooral af van wat er werkelijk allemaal te zien is.

Wanneer we het geconditioneerde geloof dat ons weerhoudt van onze authenticiteit opmerken kunnen we ermee werken. In plaats van de bevestiging van onze angst te zien, kunnen we op zoek gaan naar bewijs dat het niet klopt. Hoe meer bewijs we vinden, hoe minder macht de conditionering over ons heeft. Dan kan onze authentieke zelf naar voren komen. In plaats van te handelen naar de angst die we voelen, kunnen we gaan staan voor wat we te zeggen hebben en het impact maken waar we toe in staat zijn.

Dit is hoe we de werkelijke kracht van ongedefinieerde centra inzetten. Niet door enkel te wachten, maar om volledig aanwezig te zijn bij onszelf terwijl we wachten. Zodra een Reflector de conditionering van hun ongedefinieerde centra beginnen los te laten, komen ze erachter niet per se de extreem flexibele, meegaande persoon zijn die ze dachten dat ze waren. Reflectors zijn niet altijd open voor alles en iedereen. Ze zullen erachter komen dat ze heel specifiek zijn in welke omgeving, mensen en bezigheden voor hen kloppen. Ze zullen zien dat ze een hele duidelijke en besluitvaardige innerlijke waarheid hebben die een expliciete autoriteit is over wat voor hen correct is.

Hoewel Reflectors geen kanalen of centra gedefinieerd hebben, hebben ze wel degelijk definitie. Net als iedereen hebben ze 26 poorten geactiveerd. Elk van deze poorten hebben een specifieke kwaliteit die het perspectief van de Reflector in een nieuwe en unieke manier definieert. Deze definitie geeft elke Reflector een specifieke manier van functioneren, een voorkeur in wat bij hen past en een uitgesproken persoonlijkheid die schijnt zoals de Maan. Hun specifieke definitie bepaalt voor een Reflector wat ze doen met de wijsheid die ze in hun ongedefinieerde centra ontwikkelen.

Een voetveeg zijn is een goede strategie voor mensen die veel ongedefinieerde centra hebben maar bang zijn voor de wijsheid die ze daar kunnen ontwikkelen. Ze zullen alles wat op hun pad komt aanpakken, omdat ze bang zijn dat er geen andere kansen meer zullen komen. Ze gebruiken hun flexibiliteit als een overlevingsmechanisme in plaats van een kracht. Ze geloven dat ze alles moeten doen zoals anderen dat willen, omdat ze niet genoeg vertrouwen in de autoriteit die in henzelf leeft.

Als een Reflector zich altijd maar aanpast, zullen ze ook altijd teleurgesteld worden. Ze zijn dan namelijk niet in lijn met hun innerlijke waarheid. Ze stellen de autoriteit van de ander boven die van zichzelf, maar de ander weet het nooit daadwerkelijk beter. De ander weet het beter voor hun eigen individuele ervaring, maar ze hebben nooit een objectieve waarheid in handen. Als Reflectors proberen deze waarheid op henzelf toe te passen, zal het nooit kloppen.

Wanneer ze herkennen dat er een expliciete waarheid in hen leeft en ze deze waarheid ruimte kunnen geven, kan deze hun beslissingen maken. Vanuit die instelling krijgt de Reflector de kans om zich te laten verrassen. In plaats van altijd hetzelfde liedje dat volgt op geconditioneerd gedrag, zullen ze inspiratie en enthousiasme ontmoeten. Hoe meer een Reflector onderscheid leert te maken tussen hun eigen perspectief en dat van de ander, hoe meer ze hun authentieke zelf kunnen aanwakkeren.

Een Maancyclus de tijd nemen om beslissingen te nemen is een mooie manier voor Reflectors on hun innerlijke waarheid te leren onderscheiden van geconditioneerde overlevingsmechanismen. Terwijl ze wachten is er royale ruimte om te werken met die conditionering. Bewustzijn is de sleutel tot het vinden van je innerlijke waarheid. Door kritisch te onderscheiden in het dagelijks leven wordt het verschil tussen de Zelf en de ander steeds duidelijker. Er is geen reden om een slachtoffer te zijn van omstandigheden, zelfs niet voor mensen met zo veel ongedefinieerde centra. Het loslaten van conditionering betekent verantwoordelijkheid nemen voor ons individuele design. Dan kunnen we de nadruk leggen op de enorme meerwaarde ontdekken die elke design met zich meedraagt, in plaats van de moeilijkheden die we tegenkomen.

We zijn hier allen om samen de prachtige puzzel te leggen die het menselijk leven ons aanbiedt. Wanneer we in onze unieke rol als individu stappen, creëren we samen een wereld van overvloed.

☽ ●

Wil je meer weten over je design? Bekijk de mogelijkheden voor een reading of stuur me direct een bericht.

5 Reacties

  1. Jessica

    Fijn om dit te lezen.
    Mijn sessie bij jou is alweer een paar jaar geleden. Goed om even op te frissen. Het reflector zijn vind ik best een uitdaging. Ik ben er wederom op behoorlijk pittige manier op gewezen dat ik mijn leven op een heel andere manier mag gaan leiden en dat vind ik heel eng. Stapje voor stapje….

    Dankjewel voor de reminder in deze tekst. ❤️

    Antwoord
  2. Sanjay Desai

    Thank you for such intense self-aware articulation. I have two reflectors with me, my life partner of 30 years and another colleague. Understanding the challenges a reflector faces in living in this world, has made me sensitive about them. Survival and vulnerability of their inconsistent energies, naturally dominate their conditioning, having no defined channels to anchor themselves on. But when you become open to them, they get a chance to give their best, and bask in their value.

    Antwoord
    • Yana Meerstadt

      thank you Sanjay Desai, for understanding and having compassion with reflectors. It is desperately needed.

      Antwoord
  3. Frank

    Dag Ariane,

    Bedankt voor je stuk over Reflectoren. Het zette mij aan tot het volgende:

    Een reflector heeft als autoriteit bewustzijn/stilte/openheid zelf.
    Stil/bewust/open zijn, maakt de keuze.
    Een maancyclus ‘wachten’ is onzinnig als je als reflector deze kennis niet meekrijgt.
    Reflectors moeten leren wat ‘niet doen’ is. Dat is hun identiteit.
    Doen en de identificatie met doen zit zo in onze opvoeding….

    Vanuit deze autoriteit/identiteit kun je laten zijn wat is en nemen de beslissingen zichzelf, als onderdeel van wat is zonder storing van de gedefinieerde en geïdentificeerde autoriteit.

    Elk ander type heeft een tastbaar anker, zogezegd. De reflector heeft een ontastbaar anker. Elk ander type kenmerkt zich door een ( gekleurd) “ja”. Reflectors door “nee”, een blanco nee. “Na” de nee kunnen de invullingen van de gates volledig tot hun recht komen in vrije interactie met de omstandigheden.

    groet

    Antwoord
    • Yana

      hallo Frank, helemaal met je eens. In die zin, dat “gewoon” een maand wachten niet het verschil gaat maken. Of hoeveel maancycli je ook wacht. Het gaat erom in gesprek te gaan met mensen die je goed kent en vertrouwt, niet om hun advies te krijgen of te vragen, maar om te horen wat je zelf zegt…Zelf heb ik al vele malen ervaren dat dit de sleutel is. Helaas heb ik weinig mensen om me heen met wie ik dit kan doen. En ja, die hele conditionering is keer op keer weer een valkuil. Of kan het zijn

      Antwoord

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Ook interessant

Human Design Definitielijst

Human Design Definitielijst

Definitielijst Human Design: De wetenschap van differentiatie, in de wereld gebracht door Ra Uru Hu. De kennis die illustreert hoe elk mens uniek is in het functioneren van hun energetische systeem. Human Design combineert oeroude wijsheden met moderne wetenschap. Het...

De Schaduwkant van de Projector

De Schaduwkant van de Projector

Waarom hebben we het over de schaduwkant? Wat voor goed kan dat doen? Is dit niet ontmoedigend? Waarom kijken we niet gewoon naar het licht en bekrachtigen we de goede dingen? Er wordt veel geschreven en gezegd over Projectors. Mijn meest gelezen artikel zit vol...

Wat voor relatie werkt voor mij? – Het Lange Antwoord

Wat voor relatie werkt voor mij? – Het Lange Antwoord

Vraag: Wat voor soort relatie werkt het best voor mij, volgens Human Design? Vervolg van: Wat voor relatie is goed voor mij, volgens Human Design? Wanneer we kijken naar onze Human Design chart, dan zien we als eerst de kleuren en het witte. De ingekleurde delen...

Ariane – Human Design analist & coach

Ik ben hier om te begeleiden en te inspireren. Human Design kwam in 2009 in mijn leven, nog voor mijn eerste reis naar Azië. Het is zo een altijd-aanwezige lens geweest waardoor ik diepere lagen van het menselijk bestaan zie. Na het afronding van mijn universitaire opleiding Culturele Antropologie, was ik van 2014 tot 2018 in opleiding bij Alokanand Diaz (Human Design Republic) en de International Human Design School.